سکـــــــــــــو ت

" تـــو "

دو حرفـــــــــ ــــــ ــــ بیشتر نیســـت ،

کلمه ی کـــوتاهی

کـــــ ـــ ـه برای گفتنش ..

جانم به لبــــــ ـــ ـ رسید و

ناتمـــــ ــــ ــام ماند ..*

فقط با بعضی از آدما می شه خوش گذروند

با بعضی از آدما می شه راجع به کتابایی که خوندی حرف زد

با بعضی از آدما می شه حرفای فلسفی زد.

با بعضی از آدما می شه از مرگ حرف زد.

با بعضی از آدما می شه از خدا گفت.

با بعضی از آدما می شه رفت سفر.

با بعضی از آدما می شه زیر بارون قدم زد.

فقط با بعضی از آدما می شه درد و دل کرد



*این مورد آخری خیلی خیلی کم پیش می یاد. شاید نباشن این بعضی از ادم ها


گـــاه سکـــوت یکــــــ دوستـــــ

معجــــــــزه میکنـــــــــــــه ،

و تـــــــــــو

مــی آمــــوزیـــ کــه همیشـــه ،

بــــودن در فریـــــاد نیستـــــــــــ …

از این خاطراتی که نخ نما شده اما دست از سرم بر نمیداره...
 
 
از این شک و تردیدی که برای رفتن موندنم دلیل میخواد و با هیچ منطقی از بین نمیره...
 
 
 
 
از این هستم گفتن هایی که شبیه همه چیز هست جز بودن...
 
 
 
 
از این بغضی که مثل تیغ توی گلوم گیر کرده، نه بالا میاد و نه خیال پایین رفتن داره...
 
 
 
 
از این حس حماقت فلسفی بابت سوء برداشت دیگران از علت خوبی و مهربونی...
 
 
 
 
از این که خوبی رو پای هرچیزی میذارن جز خوبی و موندن رو به هر علتی جز تمایل به موندن...
 
 
 
 
از این مردمانی که از خنده و اخمت هر برداشتی میکنن جز اینکه شادی یا غمگین...
 
 
 
 
از این همه گلایه...
 
 
 
 
از این همه گلایه به ظاهر عاشقانه که حتی ذره ای هم بوی عشق و دوست داشتن قدیم رو ندارن...
 
 
 
 
از این همه درد،
 
 
 
 
از این همه بغض،
 
 
 
 
از این همه شک و تردید،
 
 
 
 
از این همه حس فلسفی – حماقت، یاس...
 
 
 
 
از این همه گلایه که نه.... بهانه
 
 
 
خســـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــته م
 

لعنت ..


لعنت بر این روزها !


که خواستنم بیشتر میشود !!


و ..


دستم،


کوتاه؛


و اعصابم ..



خطخطی...!!

دیـدی منــم تــموم شــــــــــــــــــدم
خونـم حـلال ولـی بــــــــــــــــــــــــ ــــــــــــــدون
به پایه تو حــروم شــــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــ ـــدم
اونیكه عاشـق شده بــــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــ ــــــــود
بد جوری تو كارتو مونــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــد
برای فاتحه بهـــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــ ــــــــت
حالا باید فاتحه خونــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــ ــــد
تــــموم وســـعت دلـــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــ ـــــو
بـه نـام تـو سنـــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــ ــــــد زدم
غــرور لعنتی میگفـــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــ ـــــــــت
بازی عشـــــقو بلـــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــ ــــدم
از تــــو گــــله نمیكنــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــ ـــم
از دســـت قــــلبم شاكیـــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــ ــــــــــــــــم
چــرا گذشتـــم از خــــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــ ــــــــــــــودم
چــــــــراغ ره تـاریكـــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــ ــــــــــــــــــیم
دوسـت ندارم چشمای مــــــــــــــــــــــــ ــــــــــــــــــــن
فردا بـه آفتاب وا بشـــــــــــــــــــــــ ــــــــــــــــــــــــه
چه خوب میشه تصمیم تــــــــــــــــــــــــ ــــــــو
آخـر مـاجرا بــــــــــــــــــــــــ ــــــــــــــــشه
دسـت و دلت نلـــــــــــــــــــــــ ـرزه
بزن تیر خــــــــــــــــــلاص رو
ازاون كه عاشقــــت بود
بشنواین التماسرو
ــــــــــــــــــــــ
ـــــــــــــــ
ـــــــــــ
ـــــــ

درد داره

وقتی همه چیو می*دونی

و

فک می*کنن نمی*دونی

و

غصه می*خوری که می*دونی

و

می*خندن که نمی*دونی...


هیـــچـــ وقتـــــ از خـــدا نخــواستــمـــ ؛

همــــهــ ی دنیــــا مـــالــ مـــنـ بـــاشهـــ...

فقـــط خــواستـــمــ... اونـــیـ کـــه دنیــــایــ منــــهـــ ؛

واســــــــه هیچــــکــــیـــ نبــــــاشــهــــ

دنبــال کـه کنـی

 
رد پــایـمـ رااینــروزهـا

 
جــاپـای آفتــابــ گــذاشتـه امـ...
.

 
فــراری شـده امـ

 
از سـایـهه ــا...

 
از...

سنگینــی ســایــه تــو بــر زنـدگــی امـ...
 
 

 
چه حرف بی ربطیست که
مرد گریه نمی کند
گاهی آنقدر بغض داری
که فقط باید مرد باشی
تا بتوانی گریه کنی...


چقـدر کــم تــوقــع شـده امــ

نــه آغــوشــتــ را مـی خــواهــمــ

نــه یــک بـــوســه

نــه دیگـــر بـــودنــتـــ را..

همیــن کــه بیـــایــی

و از کنـــارمـ رد شــوی کـــافیــستـــ

مـــرا بــه آرامــش مــی رســانــد....

حــتی اصطحکـــاک ســایــه هـــایمـــــانـــ...

 


تمـــام غصــه هــایــی را کـــه بــرایـــت خـــوردم

بـــــالا اوردم!

طـــعـــم بـــیهودگـــی مــیــداد.....!

دلــــم را بـــالا مــی اورم

بــا ایـــن انــتخـــابــــش........!


 
در آغوشـم کـ ِ مۓ گیــرۓ

 
آنقــَــَدر آرام مۓ شوم

 
کـ ِ فـَـراموش مۓ کنم

بـایـ ـد نفس بکشم ...

بــــــالا بــــــروے ؛

پـــــایـــــین بیـــــایـــــے ...

بے فـــایـــده اســـت ؛

مـــن تـــو را هــــــمیـــنجــــــــــا ،

میـــان بـــازوانـــمــ میـــخـــواهـــمـــ ... !

بعضی وقتا هست که دوست داری کنارت باشه . . .
محکم بغلت کنه . . .
بذاره اشک بریزی تا آروم شی . . .
بعدآروم تو گوشت بگه:
.
.
.
«دیوونه من که باهاتم»